Jedna od značajnijih filmskih, televizijskih i pozorišnih glumica svetske reputacije jeste Ellen Burstyn. Rođena je 7. decembra u Detroitu kao Edna Rae Gillooly. Glumom je počela da se bavi krajem pedesetih godina XX veka, a sve do 1971. godine igrala je samo gostujuće uloge u televizijskim serijama. Zaokret u njenoj dotadašnjoj karijeri usledio je zahvaljujući režiseru Peteru Bogdanovichu koji je Burstynovoj dodelio sporednu ulogu u filmu The Last Picture Show. Istovremeno, ispostavilo se da je Ellen Burstyn tako ostvarila značajnu ulogu, jer nakon toga njena karijera kreće uzlaznom putanjom. Počevši od horora, The Exorcist, preko romantične drame, Alice Doesn’t Live Here Anymore, sve do savremenog remek-dela, Requiem for a Dream – ređale su se role u filmovima koji su predodređeni da traju večno. Takođe, ova glumica je postala prepoznatljiva po kompleksnim ženskim likovima i njihovom jedinstvenom portretisanju koje je uključivalo, pre svega, sirove emocije zbog kojih gledaoci zaboravljaju da je u pitanju fikcija. Samim tim, kako Ellen Burstyn slavi 92. rođendan, večerašnji filmski maraton posvećen je njenom liku i delu.
The Last Picture Show
Čuveni sineasta, Peter Bogdanovich, snimio je 1971. godine coming–of–age dramu The Last Picture Show. Radnja je zasnovana prema romanu književnika Larryja McMurtryja, a fokusu se nalaze Sonny i Duane, tinejdžeri koji slobodno vreme provode u lokalnom bioskopu. Nakon iznenadnog zatvaranja i poslednje bioskopske projekcije, njihovi životi vrtoglavo se menjaju. Tako, Duane svojevoljno odlazi u rat, a Sonny se upušta u aferu s udatom ženom. Ovo ostvarenje bilo je nominovano za osam Oskara, uključujući i Ellen Burstyn za najbolju sporednu glumicu. Iako naposletku nije osvojila nagradu, ova uloga postala je prekretnica u njenoj dotadašnjoj karijeri. The Last Picture Show zauzima važno mesto u svetskoj kinematografiji, a čuva se u Nacionalnom filmskom registru Sjedinjenih Američkih Država.
Alice Doesn’t Live Here Anymore
U pitanju je četvrti, i jedan od najboljih, filmova američkog sineaste Martina Scorsesea. Radnja prati Alice Hyatt, ženu koja iznenada ostaje bez muža. Zbog novčanih problema, ona ubrzo donosi odluku da se vrati u svoj rodni grad kako bi pokušala da ostvari dugogodišnji san o pevačkoj karijeri. Međutim, sudbina ima druge planove, te Alice postaje pevačica u baru nadomak Arizone. Tamo upoznaje Bena, ulazi u novu emotivnu vezu. No, ispostavlja se da je njen partner oženjen i sklon nasilju. Nakon toga, put je navodi u Tuson, gde počinje da radi kao konobarica. Novi grad donosi i jedno novo poznanstvo. Da li je David pravi čovek za Alice? Ovo je film za sva vremena, a Ellen Burstyn je zbog vrhunske glume zasluženo osvojila prvog Oskara.
Requiem for a Dream
Requiem for a Dream – najznačajniji je roman američkog književnika Huberta Selbyja. Za istoimenu filmsku adaptaciju bio je zadužen Darren Aronofsky, a ostvarenje je premijerno prikazano na Kanskom filmskom festivalu. Radnja prati četvoro (anti)junaka koji se bore sa zavisnošću od droga. Centralno mesto zauzima sredovečna domaćica iz Bruklina, Sara Goldfarb. Nakon smrti supruga, njen život svodi se na gledanje noćnih televizijskih emisija, a pravi zaplet nastaje kad dobije poziv da učestvuje u jednom kvizu. Za tu priliku odlučuje da obuče crvenu haljinu, koja joj više ne pristaje zbog viška kilograma. Na nagovor prijateljice odlazi kod sumnjivog lekara koji joj prepisuje tablete za mršavljenje. Savršena kilaža postaje njena opsesija, ispostavlja se da su lekovi zapravo amfetamini, dok sve sigurnije tone u ludilo. Ellen Burstyn je u prvi mah odbila ulogu. No, dobro je da nije ostala pri prvobitnoj odluci – sigurno bismo ostali uskraćeni za najbolju glumačku izvedbu u istoriji sedme umetnosti. Takođe, film ne bi imao emocionalnu jačinu da Bursynova tako maestralno nije portretisala usamljenost Sare Goldfarb.