Afroamerička književnica, Imbolo Mbue, svojim prvencem Ovde dolaze sanjari stekla je ugled u književnim krugovima osvojivši mnogobrojna priznanja – među kojima je posebno mesto zauzela PEN/Foknerova nagrada za fikciju. Nakon toga usledila je duža spisateljska hibernacija iz koje je Mbueova izašla nakon pet godina napisavši roman Bili smo tako lepi. Nedavno je ovo upečatljivo, ježički britko i nadasve tematski bitno književno delo prevedeno u Vulkan izdavaštvu – dok u nastavku donosimo opširnije utiske.
Ekološka tematika i mnogobrojne naracije
Stanovnici Kosave, afričkog sela, nekada su živeli skromnim, ali skladnim životima. Njihovi dani proticali su u obavljanju plemenskih običaja i ribolovu. A onda se nad njima nadvija crni oblak. Sve se menja dolaskom američke naftne kompanije Pekston, koja uz potporu lokalne vlasti počinje da osvaja sva prirodna staništa. Vremenom se nafta izliva u reku, dešava se pomor riba i samim tim stanovnici ovog sela ostaju bez osnovnih izvora života. Razorni sled događaja, korupcija, kolonijalizam, višedecenijsko ugnjetavanje (naizgled) slabijih, povešće malu zajednicu ka putu svojevrsne revolucije i samim tim pokazati njihovu istrajnost. Upečatljivu crtu ovom delu ne daje samo tematika, već i mnogobrojni junaci čije se priče skladno prepliću. Tu se posebno izdvaja desetogodišnja Tula, koja od najranijeg uzrasta odlučuje da digne glas protiv nepravde, ljudskog zla i tako spase svoju porodicu.
